সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/১২০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১০
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

যিগোট প্ৰকৃতি মোৰ জানিবা প্ৰধান।
সংসাৰ কাৰণ যোনি উৎপতিৰ স্থান॥ ৭৪৫
দুগোটা প্ৰকৃতি মোৰ জানিবা প্ৰত্যেক।
পৰা শ্ৰেষ্ঠ প্ৰকৃতি অপৰা আৰো এক॥
পৰ নামে প্ৰকৃতিয়ে জীৱক বোলয়।
যিগোটা অপৰা অষ্ট বিষয় ৰূপ হয়॥ ৪৪৬
পৃথ্বী অপ তেজ বায়ু শব্দ মন বুদ্ধি।
অহঙ্কাৰ সমে আৰো অপৰা প্ৰকৃতি॥
পৰা যে যিগোট চৈতন্য সদাশিৱ।
মোৰ অঙ্গে দেহে স্থিত যাক বোলে জীৱ॥ ৪৪৭
প্ৰকৃতিয়ে মহত্ত্ব মহত্ত্বতে অহঙ্কাৰ।
পঞ্চগোট আৰো সূক্ষ্ম তন্মাত্ৰা তাৰ॥
একাদশ ইন্দ্ৰ সত্ত্ব ৰজঃ তম গুণ।
এহিগুলা কাৰ্য্যৰ কাৰণ মায়া পুন॥ ৪৪৮
সবাৰো কাৰণ মই অন্তৰ্য্যামী হেতু।
এতেকে ঈশ্বৰ মোৰ পৰে নাহি যাতু॥
সূত্ৰত মাণিক যেন গাঠিয়া আছয়।
সকলে সংসাৰ মোত আছে সেহি নয়॥ ৪৪৯
মোহোৰ বিভূতি কিছু শুনা কুৰুপতি।
তাতে মোত বুদ্ধি কৰি কৰিব ভকতি॥
জলৰ মধ্যত তাৰ ৰসভাগ যত।
ৰসে মোৰ বিভূতি জানিবা নিষ্ঠা॥ ৪৫০