এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(১৬)
তাৰ অৰ্থে মই; হৈ’ব অৱতাৰ;
কৰ্ম্মৰূপে ভয়ঙ্কৰ।
পৰম লীলায়ে পিঠিত ধৰিয়া;
তুলিবু গিৰি মন্দৰ॥
দুৰ্জ্জন সকলে আক্ৰমিবে ভূমি;
তাত মহাপীড়া পাব।
ভাৰ সহিবাক নপৰি পৃথিবী
ঘোৰ ৰসাতলে যাব॥
হেন দেখি মই হৈব অবতাৰ;
বৰাহ ৰুপক ধৰি।
পাতালৰ হন্তে আনিব পৃথিবী;
দান্তৰ আগে উদ্ধাৰি॥
হিৰণক্ষ নামে দত্যক বধিবো;
দন্তে চিৰি সম্বুদাই।
শুনা মুনিবৰ পৰম কৌতুকে;
থাকিবাহা লীলা চাই॥
মহাসুভনয় হিৰণ্য তনয়;
বৈষ্ণৱ অতি প্ৰহ্লাদ।
মোক হিংসা পদে দুৰ্ব্বাৰ অসুৰে;
কৰিবে অঙ্ক বিবাদ॥
ভকতৰ দুখ দেখি মুনিবৰ;
নসহে হৃদি আমাৰ।
