পৃষ্ঠা:শিশু লীলা.djvu/৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
শিশু লীলা।

বানৰকো খুৱাৱে গোবিন্দ কিনো চণ্ড।
বানৰে নখায় যেবে কোবাই ভাঙ্গে ভাণ্ড॥
ঢুকি যেবে নপাৱে মনত নাই তুষ্টি॥
সিকিয়াৰ পৰা আনে উৰলত উঠি॥
শৰীৰৰ ৰত্নগণে ফুৰে পসৰায়।
আন্ধাৰতো খুজি পান্ত লুকান নযায়॥
বস্তুক ন পাইলে ধৰি মাৰন্ত ছৱালী।
গৃহক ভৰ্চ্ছিয়া পলাই যান্ত বনমালী॥
মাৱৰ কোলাত আছা তুমি জগন্নাথ।
সভয় নয়ন হুই চপৰাইলা মাথ॥
হেন শুনি যশোদা পুত্ৰক নোবোলয়।
আনন্দে ৰহিল হাসি পুত্ৰ মুখ চায়॥
ভৰিবাক দেখিয়া পুত্ৰক বৰ নাৰী।
বুকত সাবটি ধৰিলন্ত চুমা পাৰি॥
মাধৱৰ শিশুলীলা শুনা সৰ্ব্ব লোক।
বোলা হৰি হৰি যত পাতক ছাৰোক॥

ঘোষা।

কেশৱ কৃষ্ণ কৰুণা সিন্ধু।
ত্ৰাহি জগন্নাথ অনাথ বন্ধু॥