পৃষ্ঠা:শিশু লীলা.djvu/১৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৫
শিশু লীলা।

কাম্পে দুয়ো গোটা বৃক্ষ উড়ুখলে লাগি।
উভৰি পড়িল মচ মচ কৰি ভাগি॥
শাপ এড়াই দুয়ো পাছে কুবেৰ তনয়।
তোমাক নমিয়া গৈল আপোন নিলয়॥
নিৰ্ঘাত শঙ্কিয়া খেদি আইল গোপঝাক।
বন্দি হুয়া আছা নন্দে দেখিলে তোমাক॥
হাসিলেক কোনে হেন কৰিলেক বুলি।
বান্ধ মেলি কৃষ্ণক কোলাত লৈল তুলি॥
কিনো অতি নন্দ যশোদাৰ মহাভাগ।
পূৰ্ণব্ৰহ্ম তোমাক গৃহতে পাইলে লাগ॥
ভকতৰ আনন্দ বঢ়ায়া সৰ্বক্ষণ।
শিশুলীলা অনেক কৰিলা নাৰায়ণ॥
কেহো বেলা গোপীগণে পাঞ্চে গাৱে গীত
তাসম্বাৰ প্ৰীতি সাধি কতো কৰা নৃত্য॥
মালাৰী কৰাহা কতো গোপৰ বচনে।
ছায়া পুতলাক যেন নচাৱে যতনে॥
কেহো বেলা গোপিকাৰ শুনি আজ্ঞা বাণী
পাদুকা পীড়াক প্ৰভু ধৰি থাকা আনি॥
কোন কৰ্ম্ম নকৰিলা হৰি গোকুলত।
ভকতৰ বশ্য হেন দেখায়া লোকত॥