আখৰৰ নাম আৰু আকৃতিত বাহিৰে আন কোনো কথা শিকোৱা নহ’ল। আজিও ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক বঞ্চিত কৰি আছে। আখৰৰ যি ধ্বনিগত অৰ্থ - নাম-আকাৰ-গুণ আৰু অৰ্থ সকলোতকৈ শ্ৰেষ্ঠ হৈ প্ৰকাশ কৰে। শব্দত থকা ধ্বনিগত আখৰৰ প্ৰভাৱ আৰু ব্যৱহাৰে জ্ঞান-তত্ত্বৰ দুৱাৰ মুকলি কৰে। মনত স্পষ্ট ধাৰণা নাথাকিলে ভ্ৰান্তিৰ দিশে গতি কৰিবলৈ বাধ্য। শব্দৰ অস্পষ্টতাৰ অজ্ঞতাৰ অশান্তিয়ে অন্তৰ অধিকাৰ কৰি সমাজৰ সংবিধান সন্ধান আৰু সন্মানৰ সামৰণি ঘটি আছে, আহি আছে। কাৰো কাণসাৰ নাই। ‘চুৰ গ'লে বুদ্ধি - বৰষুণ গলে জাপি’ৰ দৰে কোনো কামত নাহে। গুৰিতে কেনা লাগিলে গোটেই জীৱনটো কেনা নাভাগে। তেনেকৈয়ে শ শ বছৰ অতীত হৈ দুৰ্লভ মানৱ জীৱন নিম্নমুখে গতি কৰি জীৱন গোঁৱাব লাগিছে।
‘ভাল’ শব্দৰ ধ্বনিগত অৰ্থ : ভ-মানে শুভ শক্তি, আ-অবিৰত, ল-শ্ৰেষ্ঠ অৰ্থাৎ অবিৰত শুভ শক্তি শ্ৰেষ্ঠ।
বেয়া : ব+এ+য়+আ। ব- বচন, এ- স্মৃতি, য়- ত্যাগ, আ- সদা অৰ্থাৎ বচন স্মৃতিৰ ত্যাগেই বেয়া।
ইংৰাজীত - Good (গুড), গ+উ+ড। গ- গমন, উ- মঙ্গলময়, ড- ধ্বনি অৰ্থাৎ মঙ্গলময় ধ্বনিৰ গমন।
Bad (ব্যাড) : ব+য়+আ+ড। ব-বচন, য়- ত্যাগ, আ- সৈতে, ড- ধ্বনি অৰ্থাৎ ধ্বনিৰ সৈতে বচন ত্যাগ। কথা কামৰ অমিল। এইদৰে সঁচা-মিছা, ন্যায়-অন্যায়, উচিত-অনুচিত শব্দৰ শুদ্ধতাই জীৱশ্ৰেষ্ঠ মানৱৰ যুগমীয়া সনাতন ধাৰা। অৰ্থাৎ প্ৰতিটো শব্দত থকা ধ্বনিগত অৰ্থ ভাষাৰ মুখ্য শক্তি অভিধা জগতৰ শ্ৰেষ্ঠ শক্তিশালী সম্পদ। In english an Etymology is the most powerful resource on earth in any language.
এনেধৰণৰ উন্নত চিন্তা তথা উন্নত ৰুচিৰ আমাৰ পূৰ্ব পুৰুষ বৈদিক যুগৰ ত্ৰিকালজ্ঞ ঋষি-মুনিসকলে সাধনা কৰিছিল কথা আৰু কাৰ্যৰ দ্বাৰা। তেওঁলোকে উদ্ভাৱন কৰা চাৰিবেদ, চৈধ্য শাস্ত্ৰ, গীতা-ভাগৱত ধ্বনিৰ প্ৰতীক শব্দাৰ্থৰ মুখ্য শক্তি অভিধাৰ ব্যাকৰণ আৰু অভিধান মতে প্ৰকাশ কৰিছিল। সেই মহান চিন্তাৰ কাষ চাপিবলৈ মূল সূঁতি আজিও মুকলি আছে। তাৰ বিনাশ নাই। আজিৰ মানুহৰ গুৰি ভেটি নোহোৱা বাবে বহু আঁতৰত থাকিব লগা হৈছে।
বৈশ্যৰ উক্তি- “জীৱনৰ ভাটি বয়সত এনে পদ্ধতিৰ কাষ চাপিব পৰাটোও আমাৰ ভাগ্য”। এই দিশত অতীজৰে পৰা লাগি থকা বৰপেটা জিলাৰ বহৰি
