পৃষ্ঠা:শিয়ালা বৈষ্ণৱৰ চৰিত্ৰ.djvu/৮৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৭৪)


জলক খুৱাই আতে কিছু স্বস্ত কৰি।
তেবেসে হস্তীক প্ৰভু চলাইবাক পাৰি॥ ৩৫১
কিছুপৰ থাকিওক তিৰত জিৰাই।
এহি বুলি সিটো জলে নামিলেক যাই॥
জলত নামিয়া সিটো চলনা পাতিলা।
হস্তীক ধুৱাও বুলি বেলিক খেদালা॥৩৫২
গাৱক ধুৱাৱে সিটো মিছাতে পখালে।
ধৰি আছে জানা তাক ধৰি যমকালে॥
নিৰখীয়া টেৰ কৰি আছে সন্তসবে।
ক্ৰোধত কাম্পয় দেহা ৰহিতে নাপাৰে॥৩৫৩
দুৰ্জ্জন টেণ্টন অৰে মাহুত ৰজাৰ।
নতু আটা পোৱা তই মোহৰ হাতৰ॥
ৰজাই দেই মাটি মোক তোহোৰ টেণ্টালি।
দুৰ্জ্জন হোৱই শান্ত কিছু সেকা পালি॥ ৩৫৪
এহি বুলি ক্ৰোধ কৰি তান দিগে চাইলা।
ভষ্মহওঁ পাপী বুলি ক্ৰোধে শাপ দিলা॥
হস্তীয়ো মৰোক তোৰ বুলিলোহো বাক।
নদীয়ো চিঙ্গোক মাটি নলাগে আমাক॥ ৩৫৫
নদী নহলেতো গাৱ ধুৱাইতে নাপাই।
তাতেসে নদীক শাপ দিলেক গোঁসাই॥
নলাগয় ৰাজ্যে মাটি খুজি খাম মই।
অত কদৰ্থনা পাপী কৰিলিহি তই॥৩৫৬