এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
গাজি চাউল পালা প্ৰভুই একমুঠিমান।
তাকে ভেটুৱাত থৈলা কৰিয়া সম্মান॥।
সেহি ভেটুৱাৰ অন্ন সমষ্টকে দিলা।
এক মুঠি চাউলে সব ভক্তকে জুৰিলা॥২৮১
তথাপিতো নুঢুকালা ভেটুৱাত ৰৈলা।
এহি বৈষ্ণবক কোন পুৰুষে স্ৰজিলা॥
অদ্ভুত মহিমা ইটো মহন্ত সন্তৰ।
শুনা আত অনন্তৰে কথা একবৰ॥২৮২
একদিন ভক্ত সমে পশ্চিমক গৈলা।
ঘোৰ এক অৰণ্যৰ মধ্যত ৰহিলা॥
দুই দিবসৰ পন্থ হাবি ভয়ঙ্কৰ।
বাঘ যে ভালুক, হাতী আছয় বিস্তৰ॥২৮৩
সেহি অৰণ্যৰ মধ্যে বৃক্ষৰ তলত।
ৰৈবা মহা সন্ত পাছে গুনিয়া মনত॥
অন্ন পানী নাহি সবে লঘোনে ৰহিলা।
দোভাগ নিশাত আসি কথা এক ভৈলা॥২৮৪
লাগিলা অগনি বনে চতুৰ্দ্দিশ চানি।
অন্ধকাৰ ৰাত্ৰি দিশ বিদিশ নজানি॥
কৈক যাইবো কৈত ৰৈবো উপাই নাপাই।
মুৰ্দ্ধাস্ফোট ভৈলা সবে শ্ৰুতি বুদ্ধি নাই॥২৮৫
ভৈলেক বিকল সবে শ্ৰুতি নাহি গাত।
সম্বৎসৰ দেৱো চঙ্কিলেক সিবেলাত॥
৬
