পৃষ্ঠা:শিয়ালা বৈষ্ণৱৰ চৰিত্ৰ.djvu/৩১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
(১৯)

ঔষধিকো জানে আৰু কথা নাভাঙ্গয়।
হেন পাঁচজনী বুঢ়ী আনিলা মতায়॥
কুণ্ডতৰা বোলে শুনিয়োক বুঢ়ীগণ।
কথা কহোঁ অভ্যন্তৰে চলা এতিক্ষণ॥৮৮৷
ভিতৰক গৈলা যদি বুঢ়ী পাঁচজনী।
পাছে পাছে কুণ্ডতৰা চলিলা আপুনি॥
অভ্যন্তৰে যাই পশিলেক যেতিক্ষণ।
বুঢ়ী সকলক চাই বুলি বচন॥ ৮৯৷
মোৰ কথা মন দিয়া শুনিবি তহঁতে।
পুত্ৰ হয়ে যদি এইৰ পেলাবি বনতে॥
আৰু কথা শুনা যদি জীউখানী হয়।
নেপেলাবি বনে তাক কহিলোঁ নিশ্চয়॥ ৯০৷
নকৰিবে একো অল্প দিবস থাকিবে।
দশ বাৰ বৰিষত পৰ ঘৰে যাইবে॥
এহিবুলি গোপ্য কৰি কথা কহিলা।
পাঁচৰো অঞ্চলে পাঞ্চকুৰি টকা দিলা॥১১।
বুঢ়ীবোলে আৰু এক কথা কহো আই।
মাকে যদি ছাৱা দেখে কেমন উপায়॥
কেমনে পেলাইবো নিয়া বনৰ ভিতৰে।
মাকে যদি সোধে দিবো কেমন উত্তৰে॥৯২।
কুণ্ডতৰা বোলে শুনা কথা কহো মই।
চক্ষুত কাপোৰ তাইৰ বান্ধিবে লাগায়॥