পৃষ্ঠা:লীলা-ভবদেব ভাগবতী.djvu/২২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

[১৪] খনিৰ ৰা অব্যাহতি পোৱ'ৰ আশাৰে অস্ত চলৰ fনে খুকিয়াই ভাব ধৰিছে। গমনৰ সয়ৰ প্ৰ - ময় কিৰণে ৰ'বাম অ লোকিত ২ ৰিছে। মা ক্ষেশ্বৰৰ ফুলনিৰ মনমো গোন্ধেও বতাহৰ বুকুত সোমাই ভগৱান আতি দেৱৰ বিদ য় সময়ৰ অ - ফণা কৰিবলৈ একান্তমনে আগ ও ‘ঢতে। | এনেতে এটি যুবতী, ফুলনিৰ আমোদত বলীয়া মৰীৰ দৰে গুণ, গুণ, কে গী • গাই ফুলনিৰ ৰি সোমাই গ'ল। তেওঁৰ আগমনত ফুলাৰ এট নতুন জেউতি চৰিল। | সে৷ পুখুৰত ৰাজহঁহ জুৰিয়ে পান ৰ ওপৰত পৰস্পৰে খেলা খেলি যিমান আনন্দ লভিছ, এওঁও ফুলনিৰ মাজত ফুল সমূহৰ সখিত্বক লা কাৰ, মন সিমানেই আনন্দ পালে। তেওঁ সৰ সৰু লত। গোলাপবোৰ গোলাপী গাল লগুৱাই দিলত, ৰাঙ্গনা গাল আৰু গোলাপৰ প্ৰভেদ বুজিব নোৱ ৰা হ'ল এখন্তেকৰ পিছত তেওঁ উলাহতে খে। ত এট গোলাপ তাৰু দুকাণত দুটি হৰগৌৰী ফুল পিন্ধি লে আৰু থাল পদুম এটি মুখ মণ্ডলত বুলব ধৰিছে।