এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
তৃতীয় সৰ্গ
নখণ্ডে, — গাভৰু!” কয় কোনোবা ৰমণী
“নালাগে যুদ্ধত যাব,—নহয় সমৰ
দুবলা নাৰীৰ কাম, নোশোভে নাৰীক।”
বুলিলে মুহিলা পুণু, – “সঁচা কথা, সখি!--
দুৰ্ব্বলা ৰমণী আমি, কি কৰিম গই
সমৰ-ক্ষেত্ৰত? মিছা!—ক্ষান্ত হোৱ৷ আজি।”
মূলা...“নহওঁ দুৰ্ব্বলা আমি, মিছা কথা, সখি!—
নাৰী জাতি আমি কিন্তু বীৰ-প্ৰসবিনী,
বীৰপত্নী, বীৰমাতা, বীৰৰ জীয়াৰী,
আহোমৰমণী আমি দেৱ-অংশ-ভূতা।
কি লজ্জা! হা ধিক!! সখি! ডৰোঁনেকি দেখি
সামান্য পাঠান-সেনা, নগণ্য তুৰ্ব্বক
যৱনৰ সেনাপতি? ব’লা যাওঁ আজি
নাশোঁগই পতিবৈৰি,—নতুবা যৱনে
নাশিব মূলাক, হায়! যি আছে ভাগ্যত!—
নখণ্ডে বিধিৰ লিখা, কৰ্ম্মফল, সখি!
কিৰূপে সহিম, হায়! হ’ব যৱনৰ
পদানত ই সাম্ৰাজ্য? বীৰাঙ্গনা আমি
৪৫
