এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
প্ৰাৰ্থনা।
তুমি আদি, তুমি অন্ত, মাজতে মাথোন
ক্ৰীড়া মন্দিৰত তযু খেলিছিলোঁ খেলা,
তোমাৰে খেলনা লই, আপোন পাহৰি
জীৱনত, দয়াময়! দুপৰৰ বেলা।
খেলোঁতে খেলোঁতে খেলা, হ’ল বিনা মেঘে
বজ্ৰাঘাত, অকস্মাতে ভাগিল পুতলা,
( তুমি গঢ়া খেলনাটি! ) চালোঁ চকুমেলি,—
শেষ হ’ল জীৱনত সপোনৰ খেলাঁ!!
খেলা শেষ হ’ল, সঁচা, — আছে কিন্তু বাকী
জীৱনত, দয়াময়! পৰীক্ষা মহত
ই মানৱ জনমৰ; কৰ্ম্মক্ষেত্ৰৰূপী
এয়ে পৰীক্ষাৰ ঠাই মৰ জগতত।
দয়া কৰি পৰীক্ষাত উদ্ধাৰিবা, নাথ!—
নিমাখিত অতি মই, কৰোঁ প্ৰণিপাত॥
“মালচ” (অপ্ৰকাশিত )
৶৹
