পৃষ্ঠা:যুদ্ধক্ষেত্ৰত আহোম ৰমণী.pdf/২০৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
অষ্টম সৰ্গ।


কি দেৱতা কি মানৱে ব্যথা অন্তৰৰ?--
মুহিলাৰ দুখ আজি? নগণ্য পাঠান
সমৰত হ’ল জয়,—–বধিলে সখীক
চিৰ বীৰ্য্যৱতী মূলা! সহে কি প্ৰাণত?
গৰ্দ্দভৰ পদাঘাত সহে কি সিংহিনী?
কিৰূপে ই দুখ যাব? কি কৰি গুছাম
এই মোৰ মনস্তাপ? নতুবা কি লাভ
গতস্থ্য শোচনা কৰি? অদৃষ্ট বধিৰ!
কি হ’ব স্মৰিলে তাক? ধৰিব কি ফল?
ব’লা যাওঁ সমৰত,—যাওঁ ব’লা সৱে
সম্মুখ যুদ্ধত গই,—আপোন হাতেৰে
কাটি তুৰ্ব্বকৰ শিৰ, বিনাশি পাঠান
( পাঠানৰ সেনা সব ) পূৰাওঁ মনৰ
হেপাহ, যুদ্ধ-লালসা,—বিনাশি সমূলে
শত্ৰুদল,—ই প্ৰতিজ্ঞা—প্ৰতিজ্ঞা অটল॥
বীৰকুলোদ্ভবা আমি, বীৰৰ জীয়াৰী
প্ৰতিজ্ঞা পালনব্ৰত জীৱনৰ পণ;
কি তুচ্ছ পাঠান? হায়! সামান্য মানৱ?

১১৫