এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মূলা গাভৰু।
চুখ্ৰেঙ্গ চুতেঙ্গ দুয়ো; নিৰানন্দ যেনে
হেৰুৱাই অভিমন্যু কুৰু সমৰত
পাণ্ডৱ পক্ষৰ সেনা, — নতু, দেৱগণ
নিৰানন্দ যেনে, হাৰি দানৱ যুদ্ধত॥
বুলিলে মুহিলা কান্দি, “ক’ত থ’লা গই
প্ৰাণৰ সখীক মোৰ? যাৰ বলে বলী
আহোম-ৰমণী আমি,—আহোমৰ বীৰ
যাৰ ভাগ্যে ভাগ্যৱান্,—যাৰ বীৰ্য্যবল
মৰতত, ডাঙ্গৰীয়া! অমৰ-বাঞ্চিত?
কিন্তু কোৱাঁ, কেনেকই, কিৰূপে থাকিম
মৃতা প্ৰায়? কেনেকই সহিম প্ৰাণত
শত্ৰুৰ ধিক্কাৰ, হায়? পাৰে কি ফণিনী
থাকিব গাঁতত, যৱে শুনে বংশী ধ্বনি?
যি জ্বলন্ত অগ্নি আজি জ্বলিছে হিয়াত
কাক ক’ম? হায়! আজি কাক দেখুৱাম
হিয়াখনি ফালি,—যেনে হনুমন্তে হিয়া
দেখালে বিদাৰি মূৰ্ত্তি ৰাম লক্ষণৰ
তাহানি কালত? নতু, কোনেবা শুনিব
১১৪
