এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সপ্তম সৰ্গ।
অৰণ্যত প্ৰান্তৰত কিম্বা নগৰত,
কি গ্ৰামত, — ধন্য আমি আসামৰ পখী॥
যোৱাঁগই, বীৰাঙ্গনা!
সমীৰণে স’তে মিলি তযু কীৰ্ত্তি-গীত
আকাশ-মাৰ্গত উঠি, ক'ব দিগন্তুক
ধন্য সেই জাতি যাৰ কুলত জনম
মূলা বীৰ-ৰমণীৰ! মুহিলা সখীৰ,
ৰণোন্মতা অঙ্গনাৰ, — স্বদেশৰ হেতু.
কৰিলে যি প্ৰাণত্যাগ যৱন-যুদ্ধত॥
যোৱাঁ,—মূলা! ( কয় কবি ) নিমিত্তে তোমাৰ
( তোমাৰ শোকত ) আৰু নাকান্দো আমিও
( যদিও আমাৰ মাথোঁ চকুলো সম্বল
হতভাগ্য জীৱনত!) যোৱাঁ তুমি যোৱাঁ
বীৰাঙ্গনা সৱে স’তে থাকিবা স্বৰ্গত
অনন্ত অক্ষয় কাল, — সুমৰি তোমাৰ
ই বীৰত্ব-কীৰ্ত্তি, মূলা! ভবিষ্যত-বংশ
তোমাৰ, আসামবাসী হ'ব গৌৰবিত॥
তন্দ্ৰামগ্ন আজি এই আসাম-নিবাসী
১১১
