এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মূলা গাভৰু।
আহোমৰ,—ইদেশত চৌৰ্য্য-বেশে আহি,
অমূল্য সি ৰত্ন, দুষ্ট! দণ্ড সমুচিত
তাৰ আজি ল’,—পামৰ! মৃত্যু দণ্ড তাৰ!!”
ই বুলি মূলা-গাভৰু নিক্ষেপিলে—শেল
(শূল সম চামুণ্ডাৰ) বিন্ধিলে হৃদয়
ভেদ কৰি মৰ্ম্ম-স্থল, মূৰ্চ্ছাগত প্ৰাণ,—
ব’লে নদী শোণিতৰ,—হই অচেতন
পৰিল তউজি! সৱে পলাল যৱন॥
আহিল আকউ এটি পাঠানৰ সেনা
আক্ৰমিব’ গাভৰুক তৰোৱালে স’তে
কৰি ঘোৰ গৰজন। বুলিলে গাভৰু
বীৰাঙ্গনা মূলা ক্ৰোধে,—“নিলাজ পাঠান!
কাপুৰুষ! নাই লাজ? যাৱ বাৰে বাৰে—
পলাই পৰাণ লই,—পলায় শিয়াল
সিংহীক দেখিলে যেনে,—পুনু আহ ঘূৰি
সমৰত! কি লজ্জা! ছি!! কিন্তু আজি পুনু
নোৱাৰ পলাব, দুষ্ট! আৰু ৰক্ষা নাই
মূলাৰ হাতত আজি! ই জাঠিৰে স’তে
৮৪
