এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মূলা গাভৰু।
স্বাধীন, একাদিক্ৰমে সপ্তশত বৰ্ষ
কৰিলে ৰাজত্ব? তাৰ সন্ততি সন্তান
“পানৰ খোলাত” আজি? কি লজ্জা! –হা ধিক্!!
যোৱাঁ, দেবি! গোৱাঁ তুমি উদগনি গীত
প্ৰত্যেকৰ কাণে কাণে, কোৱাঁ প্ৰতিজনে,
উন্নতি-পথত আজি গোটেই ভাৰত,
কি ধনত, কি জ্ঞানত, সাহিত্য-চৰ্চ্চাত,
কিম্বা ৰাজনীতি, জ্ঞান, ধৰ্ম্ম, বিজ্ঞানত
সবেই উন্নত আজি ভাৰতৰ জাতি?
কিয় তুমি থাকা শুই, হে আসামবাসি!
এই দৰে খাই কানি আলস্য সাবতি?”
বজোৱাঁ “কচ্ছপী” তুমি,—গোৱাঁ তুমি নিজে
বীৰৰস,—শুনি সেই সঙ্গীতৰ ধ্বনি
উঠোক আসামবাসী আলস্য তিয়াগি
হিত কাৰ্য্যৰত হোক, সাধোক নিজৰ
জাতীয় উন্নতি, দেবি! হিংসা দ্বেষ এৰি
পৰস্পৰে, বলী হই নতুন বলেৰে
নতুন উৎসাহে হোক উৎসাহিত পুনু॥
৭৮
