পৃষ্ঠা:মেঘদূতম.djvu/৩৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
মেঘ দূতম্।
 


উত্তৰ মেঘঃ।

অনেক সাদৃশ্য আছে তোমাৰে সইতে
অলকাৰ প্ৰাসাদৰ, বিশেষ ভাবেৰে;
বিৰাজিত বিজুলী তোমাত, প্ৰাসাদত
ললিতবনিতা; ৰামধেণু আছে তব,
প্ৰাসাদত ৰমনীয়ো চিত্ৰেৰে ভূষিতা;
তুমি পূৰ্ণ সুমধুৰ গভীৰ ধ্বনিৰে,
সিসবে সিদৰে পূৰ্ণ তাড়িত মৃদঙ্গে;
সলিল অন্তৰ তব, অলঙ্কৃত সেই বোৰো
মণিময় ভূমিভাগে; অতি ওখ তুমি,
সেইবোৰো অভ্ৰভেদি শিখৰ সম্পন্ন। ১।
কমলে কৰিছে শোভা লীলাহেতু সদা
অলকাৰ নাৰীৰ হাতত; কুন্তলত
শোভে কুন্দ অভিনব; বদনমণ্ডলে
বিৰাজে পাণ্ডূতা লোধ্ৰকুসুম পৰাগে;
কেশপাশে নব কুৰবক; দুইকাণে
সুচাৰু শিৰীষ ফুল; আৰু সেওঁতাত
শোভিছে কদম ফুল তুলি অহা বাবে।২।
পাদপসকল নিত্যে পুষ্পে অলঙ্কৃত,
নিতে মুখৰিত মদমত্ত মধুকৰে;
নলিনীসকল নিত্যে পদ্মবিভূষিত;

২৪