পৃষ্ঠা:মেঘদূতম.djvu/১৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মেঘদুতম্
 


মানসসৰসী দিশি যাবৰ হেপাহে
সহায় তোমাৰ হ’ব কৈলাস-অবধি।১১।
বিশ্বজন পূজনীয় ৰঘুপতি পদে
অঙ্কিত কৰিছে যাৰ নিম্বতপ্ৰদেশ
সেই তব প্ৰিয় সখা ও চিত্ৰকুটে
আলিঙ্গন কৰি তুমি কৰা আমন্ত্ৰণ।
তোমাৰ সংযোগে আহি প্ৰতি বৰ্ষাকালে
উষ্ণ বাস্প বৰ্যি দিয়ে স্নেহ পৰিচয়
⸺চিৰবিৰহত বোৱা চকুলো এধাৰি।১২।
শুনা কওঁ, যাব লাগে কোন বাটে তুমি
আৰু শুনা, সাগ্ৰহেৰে শুনিব লগীয়া
নিবা যিবা বাতৰিটি প্ৰিয়াৰ সমীপে।
যাওঁতে যাওঁতে যদি হোৱা ক্ষীণবল,
পৰ্ব্বতে পৰ্ব্বতে, তুমি, পদন্যাস কৰি
লভিবা বিশ্ৰাম, খীণ যদি হয় দেহা,
বোৱতী পানীৰে-যিবা অতীব পাতল ⸺
উপযোগ কৰি, তুমি, কৰিবা গমন।১৩।
সৰলা অবলা বালা সিদ্ধাঙ্গনাসবে
চকিতপ্ৰকাৰে সব উদযোগ তোমাৰ,
‘পবনে গিৰিৰ শৃঙ্গ কৰিছে বহন'
বুলি শঙ্কা কৰি মনে, তেনে অৱস্থাত
সৰস নিচুল হন্তে উত্তৰ মুখেদি