সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:মূৰলী.djvu/৫৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
--মুৰলী--
 

বন মল্লিকাৰে পূৰ্ণ নৱ উপবন,
ক্ষুদ্ৰ জলাশয়বোৰ বিস্তৃত তটিনী,
ওখ গছৰ মাজত মূৰ তুলি থকা
ৰাজদুৰ্গ আদি মোৰ চক্ষুত পৰিল।
বোধ কৰো সেই ঠাই সৌন্দৰ্য্যনিবাস
সমীপ বাসীৰ হই চকুৰ জুৰণি।

ওচৰৰ বুঢ়া বট দুজুপি মাজত
যি পঁজাটি দেখা যায়, তাৰ পৰা ঘনে
ওলাইছে ধোঁৱা। ধনি মণি দুয়োটিৰ
দেখাদেখি আজি তাত নৱান্ন মেলত;
শাকেপাতে ৰন্ধা সাজ পৰিপাটিকই
ৰঙ্গিলী লাহৰি হাতে বিলাইছে ৰঙ্গে।
খাইবই লৰালৰি ঘৰ এৰি যাব
ধান কাটিবলৈ বুলি গিৰিহঁত লগে।

আহিব মূৰত লই ধানৰ ডাঙ্গৰী
গধূলি আনন্দ মনে আকউ ঘৰলৈ।

৪৯