পৃষ্ঠা:মূৰলী.djvu/৫২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
--মুৰুলী--
 

জ্বলিছে ৰেঙাইছে  ভাৰত ৰবি
 ভাৰত কত লীন আশায়;
ভাবিছে গুণিছে  লেখিছে মনত
 ন ন পুত্ৰ বেগাই ঘনাই।

গুণী, মানী, দানী,  কৰি ৰবি তুমি
 অশেষ অসীম শক্তিশালী।
ভোগী, সুখী তুমি  নিজ উদ্দেশ্যত
 তুমি প্ৰখৰ প্ৰতিভাশালী।

তুমি কবিবৰ  গৌৰৱ জাতিৰ
 গৌৰৱ বিশ্ব ভূমণ্ডলৰ;
গৌৰৱ পৱিত্ৰ  প্ৰকৃতি দেবীৰ
 গৌৰৱ বিহঙ্গ কুৰঙ্গৰ।

৪২