এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
[3] লই একো একে। ডোখৰ পোড়া কাঠৰ দৰে এই নশ্বৰ জগতত পড়ি থাকিল। পোনা দুটিৰ আত্মাই তুই হব আৰু শান্তিলাভ কৰিব বুলিয়েই মনৰ এনে আলৈ বিলৈ অৱস্থাতো এই কিতাপ খনি ছপাই তাঁহাতৰ পবিত্ৰ নামত উৎসৰ্গ কৰিলোঁ। ৩০ জুন, 19285 } ময়না হঁতৰ “মামা” আৰু দেওতা।
