এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
বিলৰ নিৰ্ম্মল পানী মলয়া বায়ুত
টল-বল কৰি, চোৱাঁ, লৰে কেনে কই ,
চোৱাছোঁ কিৰূপে তাতে এপাহী পদুম
হালি জালি নাচে, মুৰ কৰি তললই॥
সোণালী মউৱে কিনো হৰিষ মনেৰে,
আহা! কেনেকই গায় সুমধুৰ গান;
ঘূৰি ঘূৰি নাচে কিবা তাৰ চাৰুফালে,
গুণ্ গুণ্ গুণ্ কৰি হৰে মন প্ৰাণ॥
কুউ শবদত কুলি প্ৰাণহৰি লয়,
ঢালিছে কাণত কি যে অমৃতৰ ধাৰা,
চাৰুফালে ফুলে কত অলেখ কুমুম,
প্ৰকৃতি সুন্দৰী কেনে সুগন্ধেৰে ভৰা॥
পুঁৱাৰ বেলিটি শোভে উষাৰ কোলাত,
কিবা দৃশ্য মনোৰম নিৰ্ম্মল প্ৰভাত॥
