এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
প্ৰাণ সম প্ৰিয় পুত্ৰ সাবতি কোলাত
স্নেহময়ী মাকে দিয়ে চুমা দুগালত
ফুলনি শুৱাই থকা গোলাপ পাহিক
চুমা খায় ভোমোৰাই অতি হেপাহত॥
পুখুৰি পানীক (জানো, প্ৰাণসখী ভাবি)
হালি-জালি, নাচি নাচি, আনন্দ মনত
ফুলি-থকা পুখুৰিৰ পদুম পাহিয়ে
ঘনে ঘনে খায় চুমা কত উলাহত॥
মানিনী প্ৰেমিকা কিবা কৰি অভি
তললই কৰি মুখ থাকে যি কালত,
আতুৰ প্ৰেমিক, আহা! ধীৰে ধীৰে গই
দুয়ো গালে দিয়ে চুমা কত হেপাহত॥
অভিমাম মানিনীৰ যায় দূৰলই,
চুমা দিয়ে প্ৰণয়ীক ঘূৰাই গালত॥
