পৃষ্ঠা:মালচ.djvu/১২৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ওৰণী।
(ক)

কাবউ কৰিছোঁ মই তোমাক, ওৰণি!
সংসাৰৰ ফুলনিৰ বিষময় ফুল
ৰমণীয়ে মানৱক কৰে বিয়াকুল,
ঢাকি থোৱাঁ তুমি, হায়! সেই মুখখনি॥
নাজানো যে বিধতাই কিয় চৰজিলে
সংসাৰৰ ফুলনিত ৰমণী-কুসুম,
গোলাপ পাহিত ঢালি বিহৰ দুৰ্গুণ!
হাঁহি হাঁহি হৰে প্ৰাণ, নাচায় মৰিলে!!
ঢাকি থোৱাঁ মুখখনি তুমি ৰমণীৰ,
ওৰণি! তোমাক মই কৰিছোঁ মিনতি,
সেই মু-খনিয়ে মোক দিয়ে দুৰগতি,
কৰে হিয়া বিয়াকুল, পৰাণ অথিৰ॥
কাবউ কৰিছোঁ মই তোমাক, ওৰণি!
ঢাকি থোৱাঁ ৰমণীৰ মুখখনি তুমি॥