এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(ক)
(ইং ১৯১১ )যোৱাঁ তুমি যোৱাঁ, দিন যোৱা বছৰৰ।
হিয়া উদঙ্গাই দিছোঁ তোমাক বিদায়!
কত শোক, কত দুখ, তাপ সংসাৰৰ
দিলা তুমি দুৰ্ভগাক সীমা সংখ্যা নাই!!
মনৰ অশান্তি ৰূপী অগনি জ্বলাই
পুৰি-দেই-ছাই তুমি কৰিলা হিয়াক!
হৰিলা প্ৰাণ প্ৰিয়সী, উদঙ্গালা হিয়া,
কৰিলা এন্ধাৰ ঘৰ!!—নালাগে তোমাক!!
প্ৰথমতে তুমি, হায়! আহোঁতে,—বছৰ!
কত আশা কৰিছিলো, দিবা বুলি সুখ;
কিন্তু সেই আশা মোৰ একে৷ নুপূৰিলে,
নাপালো সুখৰ লেশ, নেদেখিলো মুখ॥
অশান্তিৰ পানী আনি দিলা ঢালি তুমি,
জৰ্জ্জৰ কৰিলা মাথোঁ মোৰ হিয়া খনি॥
