এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪০
মণিকূট ৷
অনেক দূৰৰ আনি বৰ বৰ শিলা।
বিশ্বকৰ্ম্মে মহা যত্নে যোজনা কৰিলা॥
পৰ্ব্বত উপৰ হন্তে সৰোবৰ কাষে।
থাকে থাকে যত দিব্য শিল পতা আছে॥১৬১
পৰম শোভন কৰি বান্ধি আছে তাক।
সীমা সংখ্যা নাই তাৰ দিয়া আছে থাক॥
নীলবৰ্ণ দেখি পথ মেঘ সৰিবৰি।
দুয়ো পাশে আছে দিয়া শিলৰ মথৰি॥১৬২
সিংহদ্বাৰ দেখি যেন ৰাজহংস প্ৰায়।
হৰৰ কৈলাস যেন অধিকে সুৱাই॥
আৰু এক খাট সৰি আছে পচিমত।
বহে ব্ৰহ্মপুত্ৰ ধাৰা তাৰ সমীপত॥১৬৩
আছয় বৰাহ-কুণ্ড তাৰ পূৰ্ব্ব দিশে।
তাত স্নান কৰি শুদ্ধ হোৱয় নিশেষে॥
পিতৃক তৰ্পণ কৰে সেই কুণ্ডে যাই।
পিতৃসমে পায় সিটো দেৱলোক ঠাই॥১৬৪
খাট সৰি সমীপত মলিয়াৰ নাৰী।
নানাবিধ পুষ্প লৈয়া থাকে সাৰি সাৰি॥
পাচি ভৰি থোৱে, কতো লৈয়া থাকে হাতে।
মোৰ ফুল লউ বুলি নাৰী সবে মাতে॥১৬৫
