পৃষ্ঠা:মণিকুট.djvu/৫৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৯
আৰতিখণ্ড৷

ধূপ, দীপ, পাদ্য, অৰ্ঘ্য, আচমন দিয়া।
পুস্পাঞ্জলি দিয়া পাছে আৰতি কৰিয়া॥
স্তুতি, স্তোত্ৰ পঢ়ি বিপ্ৰে কৰিয়া কাতৰ।
উঠি উঠি দণ্ডৱত কৰয় বিস্তৰ॥১৫৬
শিঙ্গা, শঙ্খ, ঘণ্টা বিপ্ৰে বজাৱন্তে আছে।
একে লগে সবে শব্দ কৰিলন্ত পাছে॥
ঢোল, দগৰ, দামা, আৰু নাগৰা কহাল।
জাঞ্জৰ, তবলা কাজে, বাজে কৰতাল॥১৫৭
পাছে নাৰী সবে নাম গাৱয় তথাত।
শুনিতে অমিয়া জুৰে সুললিত মাত॥
মাধৱক হিয়ে ধৰি কৰয় কীৰ্ত্তন।
হৰি ভাৱনাত হোৱে তদগত মন॥১৫৮
নাম থৈয়া সেৱা কৰি গৃহে চলি যায়।
তাত অনন্তৰে পাছে ভক্ত সবে গায়॥
ইসব শুনিলা সবে কৰি মন ৰঙ্গ।
দিবসৰো ক্ৰমে জানা ৰাত্ৰিৰ প্ৰসঙ্গ॥১৫৯
এতেকে নকৈলো পূৰ্ব্ব-কথন নিমিত্তে।
আৰু এক কথা কহোঁ শুনা এক চিত্তে॥
দুই গোটা খাট সৰি, যেসনে নিৰ্ম্মিছা।
তাক কহিবাক প্ৰতি আছে মোৰ ইচ্ছা॥১৬০