পৃষ্ঠা:মণিকুট.djvu/২৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩
মুক্তিখণ্ড।

মাধৱে বোলন্ত শুন অসুৰ।
ইটো থান এৰি চলিয়ো দূৰ॥
মোৰ মণিকুট তোৰ নহয়।
শুনিয়া কিটাইলা অসুৰ হয়॥৫৫
হেন বাণী বীৰে নসহিলা আতি।
মাধৱক গালি পাৰিলা মাতি॥
মোৰ মণিকুট অতি সুন্দৰ।
নজানি খোজস ওৰে বৰ্ব্বৰ॥৫৬
কঠিন বচন মাধৱে শুনি।
বুলিবে লাগিলা মনত গুণী॥
শুন ওৰে পাপী দৈত্য দন্দুৰ।
তোৰ গৰ্ব্ব আজি কৰিবো চূৰ॥৫৭
মোৰ হাতে জানা তোহোৰ মাৰ।
খণ্ডিবো অৱশ্যে ভূমিৰ ভাৰ॥
হেন বোল যেবে বোলন্তে আছে।
ঘোৰ যুদ্ধ দুয়ো কৰিলা পাছে॥৫৮
দুহাঙ্কো দুই হানো প্ৰহাৰে টানে।
অস্ত্ৰ শস্ত্ৰ সব হানে সন্ধানে॥
পাছে ছিদ্ৰ চাই মাধৱে পীৰি।
ভূমিত দৈত্যক বৰিলা ভিৰি॥৫৯