এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মঞ্জৰী
(৭)
(১৮)
ভাবিছিলা তুমি সখি কৰি পদাঘাত
কাতৰ চকুলো ধাৰী ধীৰে যাব বই;
তোমা' পদাঘাত সহি আশাত পৰাণ সপি
প্ৰিয়তমা ধীৰে ধীৰে যাওঁ আগুৱাই।
(১৯)
বনত বকুল ফুলে,—বিলাই সৌৰভ
মধু-প্ৰিয়া সমীৰণে চুমি চুমি যায়;
কবিতা বনত বহি নিবিচাৰে৷ সেইসুধা
বিৰহ-বিদগ্ধ সেই দাম্দেউকাই।
(২০)
যৌৱনৰ মহা-অৰ্ঘ্য নকৰো কামনা
ভালপোৱা প্ৰতিদানো নিবিচাৰো হায়;
বিৰহৰ তীব্ৰ-জ্বালা অসহ্য ঝঙ্কাৰবোৰ
থাকিম বুকুত সখি লই অকলই!
