এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ৫৭ ]
দ্বিতীয় দৰ্শন।
মায়াপুৰীয়া নিৰঞ্জনৰ ঘৰ।
মালতী আৰু তৰাৰ প্ৰবেশ।
মালতী—হয় নে, তৰা, তেওঁ তোক এনেকৈ ফুচুলাইছিল নে? তই তেওঁৰ আও-ভাও দেখি সেই বিলাক কথা তেওঁ পেটৰ পৰা কৈছিল যেন তোৰ মনে ধৰে নে? হয় নে। নহয় সঁচাকৈ ক চোন? তেওঁ তেতিয়া ৰঙ্গা পৰিছিল নে সেতা পৰিছিল? ৰঙ্গমুৱা নে বেজাৰমুৱা যেন দেখিলি? তেওঁৰ গঢ়-গতিক চাই পেটৰ ভাৱ কেনে যেন পালি?
তৰা—পোনেই তেওঁৰে সৈতে তোমাৰ একো সম্বন্ধ নাই বুলিয়েই কলে।
মালতী—এৰা, তেওঁ সম্বন্ধ থকাৰ দৰে তো মোক ব্যৱহাৰ কৰা নাই। মোৰ বেজাৰে তাতে হে।
তৰা—আকৌ শপত খায়েই কলে বোলে “মই এই দেশৰ মানুহেই নহওঁ।”
মালতী—শপতটি সচাঁ হৈছে। বিয়াৰ সঙ্কল্পটি হে মিচা কৰিলে।
তৰা—তাৰ পিচত মই তোমাৰ হৈ খাটিছিলোঁ।
মালতী—তেওঁ কি কলে?
তৰা— মই তোমাৰ নিমিত্তে তেওঁক প্ৰেম-ভিক্ষা কৰি-
