এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ৰাগিনী সুৰট—তাল আড়াঠেকা।
প্ৰাণৰ ভগিনী আজি হিয়া মোৰ ফাটি যায়।
কি যে কেনে কৰে মন কি বুলি বুজাম মই॥
প্ৰাণে প্ৰাণে সঁপি দিলোঁ,
একেবাৰে পমি গলোঁ,
আগে নাজানিলোঁ কি যে দুখিনী কপালে হয়॥
মনে মনে ভাবিছিলোঁ,
ই জীৱনে সুখী হলোঁ,
এবে সেই সুখ আশা অকাৰণে ভাঙ্গি যায়॥
[ ৪ৰ্থ অঙ্কৰ ২য় দৰ্শনৰ আৰম্ভতে মালতীয়ে গাব।
৫৭ পিঠি।
ৰাগিনী খাম্বাজ—তাল আডাঠেকা
আজিও কি আশে দুখিনীৰ দেহে আছে প্ৰাণ।
আৰু কিবা হব মোৰ দুখ নিশা অৱসান॥
জীৱন সৰ্ব্বস্ব ধন,
দুখিনী হৃদি ৰতন,
অপাৰ সাগৰ মাজে দিলোঁ সবে বিসজ্জন॥
হে প্ৰভু দিয়ালু হৰি,
মাতিছোঁ কাকুতি কৰি,
ভৱলীলা সাঙ্গ কৰি দিয়াঁ শ্ৰীচৰণে স্থান॥
(৫ম অঙ্কৰ আৰম্ভতে তাপসীয়ে এই গীতটি
গাই মন্দিৰত সোমাব।
৭৭ পিঠি৷
