পৃষ্ঠা:ভাষণ.djvu/২৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

[২০]

বহুবিধ উদ্যান শোভিত কাছে কাছে।
শাৰি শাৰি গৃহসব প্ৰকাশন্তে আছে॥
হীৰা মৰকত ৰত্ন ৰঞ্জে ঠাৱে ঠাৱে।
শোভা কৰে পৰাৱত ময়ুৰৰ ৰাৱে॥
ৰাজপন্থ চৌপন্থাক সাঞ্জি মাঞ্জি আতি।
পদুলি পদুলি দীপ ঘট আছে পাতি”॥

এনে মথুৰাই বোধকৰো আজিকালিৰ ডাঙৰ ডাঙৰ নগৰ বিলাকৰ আগত লাজ পাব নেলাগে!

 ৮। ভাষাৰ দ্বাৰা ভাৱৰ প্ৰকাশ :---

 বৰ্ণনা বিষয়ৰ দুটা এটা নমুনা দেখা গ'ল। এনে বৰ্ণনাৰে গোটেইখন কীৰ্ত্তন পূৰ। এতিয়া কোনো বিশেষ বিশেষ ভাৱ প্ৰকাশ কৰিবলৈ ভাষাৰ কেনে প্ৰয়োগ হৈছে এবাৰ মন কৰিব লাগে।

 প্ৰহ্লাদ চৰিত্ৰত, চাৰি সিদ্ধই খং কৰিছে, শুনিব :-

কৃষ্ণৰ দৰশন আশাভঙ্গে।
কোপে চক্ষু পকাই মাতন্ত খঙ্গে॥
বৈষ্ণৱ বোলা তোৰা দুয়োজন।
বেকুণ্ঠবাসীৰ নোহে লক্ষণ॥
প্ৰশান্ত পুৰুষ আনন্দময়।
তাহান্তো তোমৰা কৰা সংশয়॥
পাৰিষদ বোলাই কৰাহা চটি।
নোহিকা বৈষ্ণৰ দুয়ো কপটী॥