এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
অ,২- ৮. ৪ ভাগ্যপৰীক্ষা ৩৯ মণি—এৰা, কপাল ভাল হলে নো এনে হয় নে? পানী —উস, কট॥ দুবাৰকৈ এখৰাহি এখৰাহি ধন পাওঁ! দুইবাৰ নে এনে হ’ব পায় নে? এনে খন কপাল লৈ জীয়াই থকাৰ সকাম কি? (ও৬ি৩ কলহ বান্ধি মৰি গলে একা? মণি --ইস! এনে কপ। ক'ব নেপায়। গল গল ধন; তুমি ভালে কুশলে থাকঁ আমাক নো ধন কেদেই? আমি আৰো দুখীয়া, এতিয়াও দুখীয়া। দুখীয়া হ'লে মানুধ নহয় নে কি? তাই। অহ গধূলি হ’ল, চোতালখনৰপৰ ভিতৰলৈ অহা? { হাতত ধৰি লৈ যায় ) ৪ৰ্থ দৃশ্য–পূৰ্ণিমাৰ পোহৰত হিমালয়ৰ ওচৰৰ কানন। ( নিজ বেশেৰে ধন কন্যা আৰু ভাগ্য কন্যা) (মৃত্য গীত) দুয়ো-সুন্দৰ প্ৰকৃতি সুন্দৰ অতি, সুন্দৰ সুন্দৰ সুন্দৰ আজি। হৃদয় তন্ত্ৰী সুন্দৰ নাচে, সুন্দৰ সুৰেৰে সুন্দৰ ৰাজি। সুনৰ গগণৰ সুন্দৰ ইন্দু বষিছে সুন্দৰ অমৃতবিন্দু সুন্দৰ জোনাকত সুন্দৰ ধৰণী ৰঞ্জিছে, গঞ্জিছে নন্দন লাজি।
