সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:ভক্তি-ৰত্নাৱলী.pdf/২৫১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৫০
ভক্তি-ৰত্নাৱলী

হোৱয় কৃতাৰ্থ লৈলে তাহান্তে শৰণ।
এহিমানে সংহৰিলো উদ্ধৱ বচন॥১১৭৫॥
এহিমতে কৃষ্ণ-পদে পশিয়া শৰণ।
মুচুকুন্দ বাক্যে সংহৰোহো প্ৰকৰণ॥
দণ্ডৱতে পৰি ধৰি কৃষ্ণৰ চৰণ।
পৰম কাকুতি ভাৱে বোলন্ত বচন॥১১৭৬॥
হে কৃষ্ণ তযু পদে পশিলো শৰণ।
আপদ গ্ৰস্তক মোক কৰিয়ো ৰক্ষণ॥
তুমিসি পৰম আত্মা শৰণ দায়ক।
ব্ৰহ্মাদি দেৱৰো তুমি পৰম নায়ক॥১১৭৭॥
পড়ি আছো ইটো ঘোৰ সংসাৰ-সাগৰে।
চিৰকাল মোক কৰ্ম্ম-ফলে পীড়া কৰে॥
পৰম আতুৰ ভৈলো নাহিকে চেতন।
নানাবিধ তাপত তাপিত অনুক্ষণ॥১১৭৮॥
ত্বক চক্ষু মন মুখ নাসিকা শ্ৰৱণ।
এহি ছয় শত্ৰু অতি পৰম দুৰ্জ্জন॥
কদাচিতো তৃপিতি নাহিকে তাসম্বাৰ।
ইহাৰ নিমিত্তে দুঃখ লভিলো অপাৰ॥১১৭৯॥
হেনয় দুঃখিত মই তুমি কৃপাময়।
তযু পাদপদ্ম দুই কেৱলে অভয়॥
এহি মাত্ৰ সত্য প্ৰভু কেৱলে অশোক।
ইহাতে শৰণ লৈলো ৰাখিয়োক মোক॥১১৮০॥