এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৪৯
ত্ৰয়োদশ বিৰচন
তাতেসে ভক্তৰ সিদ্ধি শৰণ মাত্ৰত।
লৈয়োক প্ৰমাণ উদ্ধৱৰ বচনত॥
কান্দি কান্দি বিদুৰৰ আগত কহন্ত।
কিনো কৃপাময় দেৱ প্ৰভু ভগৱন্ত॥১১৭০॥
পুতনা পিশাচী মাৰিবাক আশা কৰি।
পীয়াইলেক স্তন কালকূট বিষ ভৰি।
তথাপিতো গতি তাইক দিলা যশোদাৰ।
আশ্চৰ্য্য মহিমা দেখা কৃষ্ণৰ কৃপাৰ॥১১৭১॥
ভক্ত বেশ মাত্ৰে দেন্ত সন্তৰ গতিক।
আত পৰে কিবা গুণ কহিবো অধিক॥
তান্ত পৰে নাহিকে দয়ালু আন জন।
জানিয়া কৃষ্ণত মাত্ৰ লৈলোহো শৰণ॥১১৭২॥
দেখাইলো দয়ালু গুণ উদ্ধৱ বচনে।
লৈয়োক শৰণ সবে কৃষ্ণৰ চৰণে॥
কেৱলে শৰণ্য দেৱ ঈশ্বৰ মাধৱ।
শুনিয়ো কৃষ্ণক যেন বুলিলা উদ্ধৱ॥১১৭৩॥
হে কৃষ্ণ ইটো ঘোৰ সংসাৰ পন্থত।
তিনি তাপে অতিশয় হৈয়া আছে হত॥
তযু পাদপদ্ম ছায়া ছত্ৰ বিনে তাৰ।
নাহিকে শৰণ আৰ তাপ এড়াইবাৰ॥১১৭৪॥
তোমাৰ চৰণ যুগ ছত্ৰ বিপৰীত।
ছায়া কৰি সৰ্ব্ব দিশে বৰিষে অমৃত॥
