এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৪২
ভক্তি-ৰত্নাৱলী
উদ্ধৱক বোলন্ত শুনিয়ো মহাবল।
যিকালত নৰে কৰ্ম্ম এড়িয়া সকল॥১১৩৪॥
মোত দেহ অৰ্পি ভৈল কৃতাৰ্থ পৰম।
নাই আন মোৰ প্ৰিয়তম তাক সম॥
যেন গৰু পৰত বিকিলে যিটো জনে।
পোষণ পালন চিন্তা নকৰে সিজনে॥১১৩৫॥
সেহি মতে মোত অৰ্পি দেহাদি সমস্ত।
ৰৈল যিটো জন হৈয়া অচিন্ত মনত॥
কেৱলে কৰয় চিন্তা ভকতিক মাত্ৰ।
ভৈল সিটো মোৰ ইষ্ট কৰিবাৰ পাত্ৰ॥১১৩৬॥
মই তাৰ হিত চিন্তা কৰো অতিশয়।
অপ্ৰয়াসে সিটো সুখে মুকুতি পাৱয়॥
হৱে যোগ্য মোহোৰ সমান ঐশ্বৰ্য্যক।
এহি মানে থৈলো ভগৱন্তৰ বাক্যক॥১১৩৭॥
বুলিবাহা সৰ্ব্ব কৰ্ম্ম এড়ি নিৰন্তৰ।
আত্ম-নিবেদন মাত্ৰ শ্ৰেয়স জীৱৰ॥
এহিসে সাধয় যেৱে পুৰুষৰ অৰ্থ।
কৰ্ম্মাদি বিধিৰ তবে মিলয় অনৰ্থ॥১১৩৮॥
লৈয়োক উত্তৰ আৰ প্ৰহ্লাদ বাক্যত।
কহন্ত প্ৰহ্লাদে দৈত্য শিশু সমস্তত॥
শুনিয়ো বালক সব স্বৰূপ উত্তৰ।
ধৰ্ম্ম অৰ্থ কাম তিনি বৰ্গ পুৰুষৰ॥১১৩৯॥
