এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২১০
ভক্তি-ৰত্নাৱলী
তোমাৰ চৰণ যিটো কৰে অনাদৰ।
ব্যৰ্থে ক্ষয় হোৱে দেহ সিটো অধমৰ॥
যিটো পদ-পঙ্কজক ব্ৰহ্মা আদি কৰি।
বিনাশ শঙ্কায় অৰ্চ্চা কৰন্ত সাদৰি॥৯৮৬॥
সুদৃঢ় বিশ্বাসে অতি পৰম শ্ৰদ্ধায়।
চতুৰ্দ্দশ মনু আদি অৰ্চ্চন্ত সদায়॥
হেন চৰণক যেবে কৰে পৰিহাৰ।
যত পণ্ডিতালি আদি সবে ব্যৰ্থ তাৰ॥৯৮৭॥
এহি মানে সংহৰিলো ৰুদ্ৰ বাক্য যত।
আছোক কৃষ্ণৰ পদ-সেৱাৰ মহত্ত্ব॥
সেৱা কৰিবাক অভিৰুচি মাত্ৰকত।
পৰি আছে যিটো ঘোৰ সংসাৰ তাপত॥৯৮৮॥
তাহাৰো বৃদ্ধিৰ মল অশেষ জন্মৰ।
তাৱক্ষণে সৱে নষ্ট হোৱে নিৰন্তৰ॥
পৰম সাত্ত্বিকী শ্ৰদ্ধা বাঢ়ে প্ৰতি নিত
কৃষ্ণ পাদপদ্মৰ মহিমা বিপৰীত॥৯৮৯॥
সেৱাৰ শ্ৰদ্ধাতে মল গুচয় নিঃশেষ।
শুনিয়ো ইহাৰ যেন দৃষ্টান্ত বিশেষ॥
যেন কৃষ্ণ পাদাঙ্গুষ্ঠে গঙ্গা হৈয়া জাত।
তিনিয়ো জগত কৰে পৱিত্ৰ সাক্ষাত॥৯৯০॥
এবে চিত্ত শুদ্ধিৰ শুনিয়ো যেন ফল।
পুৰুষৰ গুচিল বুদ্ধিৰ যেবে মল॥
