এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৮২
ভক্তি-ৰত্নাৱলী
দুঃখ হেতু জানি তাক বুদ্ধিমন্ত নৰে।
যেন উচ্ছিষ্টক বিদূৰতে পৰিহৰে।
কৃষ্ণৰ বচন থৈলো সম্প্ৰতি সংহৰি।
প্ৰশংসিলো কীৰ্ত্তন কুকথা নিন্দা কৰি॥৮৫২॥
বিশেষতঃ কলিযুগে কীৰ্ত্তন প্ৰশস্ত।
মহন্ত সবৰ মত দেখাওঁ সমস্ত॥
কলিৰ পৰম গুণ যাৰা সবে জানে।
চাৰি যুগ মাজত কলিক শ্ৰেষ্ঠ মানে॥৮৫৩॥
বুলিবা কলিত আছে দোষসে বিস্তৰ।
কিহেতু প্ৰশংসে শুনা ইহাৰ উত্তৰ॥
যিহেতু মহন্ত সবে দোষ পৰিহৰি।
অল্প মাত্ৰ গুণক লৱন্ত সাৰ কৰি॥৮৫৪॥
শুনিয়ো কলিৰ মহা গুণ যেন মত।
কেৱল কৃষ্ণৰ কৰি কীৰ্ত্তন মুখত॥
এতেকে সংসাৰ দুঃখ হোৱে উপশাম।
পাৱে সুখে নৰে ধৰ্ম্ম অৰ্থ মোক্ষ কাম॥৮৫৫॥
ইটো সংসাৰত হৰি কীৰ্ত্তনত পৰ।
পৰম উত্তম লাভ নাহিকে জীৱৰ॥
কীৰ্ত্তনত গুচে ঘোৰ সংসাৰৰ বন্ধ।
অনায়াসে পাৱে মহা মুকুতি আনন্দ॥৮৫৬॥
যেন কোন জন অতি আতুৰ নাপৰা।
সকাশ পাইবাক লাগি ভুঞ্জয় শৰ্কৰা॥
