এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪০
ভক্তি-ৰত্নাৱলী
মহন্তৰ মুখে কথা শুনে প্ৰথমত।
তেবেসে পুৰুষে পাৱে ভকতিৰ তত্ত্ব॥৬৬৬॥
কথা শুনিলেসে গুচে মনৰ সংশয়।
কৃষ্ণৰ সেৱাত ৰতি তেবেসে বাঢ়য়॥
জানি হৰি কথা শুনা মহন্তৰ মুখে।
বোলা ৰাম ৰাম তেবে তৰিবাহা সুখে॥৬৬৭॥
ছবি
সমস্তে ধৰ্ম্মৰ ফল, কথা শ্ৰৱণেসে মাত্ৰ,
দেখাইলোহো যুগুতি পূৰ্ব্বত।
পৰম যোগীৰ কৃত্য, জানা এহিমানে মাত্ৰ,
দেখাওঁ মৈত্ৰেয় বচনত॥
মৈত্ৰেয়ে বোলন্ত মাতি, শুনিয়ো বিদুৰ ধীৰ,
কহোঁ মই স্বৰূপ তোমাত!
যিটো মহা যোগীগণ, অভ্যাসিয়া অনুক্ষণ,
কৰিলন্ত আত্মাক সাক্ষাত॥৬৬৮॥
মিলে যোগ সিদ্ধি যত, তাকো স্পৃহা নকৰন্ত
যিহেতু আত্মাত মাত্ৰ ৰত।
যিটো মহা জ্ঞানে ইটো ছেদিলে সংশয় যত,
তাকো সবে ত্যজন্ত পাচত॥
সাধ্য পাইলে সাধনত, নাহি কিছো প্ৰয়োজন,
থাকে ব্ৰহ্ম এৰে এক হুই।
