এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩৪
ভক্তি-ৰত্নাৱলী
এতেকে জানিয়া লৈলো কৃষ্ণত শৰণ।
থৈলো এহিমানে পৰীক্ষিতৰ বচন॥৬৩৩॥
কৃষ্ণ্কথা শুনন্তে মৃত্যুৰ গুছে ভয়।
নেদেখিবা আক বিপৰীত অতিশয়॥
কৃষ্ণৰ একান্ত যত ভকত সকল।
তাহাৰা সবৰো যশ পৰম নিৰ্ম্মল॥৬৩৪॥
তাক শ্ৰদ্ধা ৰূপে যিটো শুনয় সতত।
তাহাৰ সমস্তে পাপ তাপ হোৱে হত॥
পৰম আনন্দ আৰো মিলয় মনত।
কৃষ্ণৰ কথাৰ কিবা কহিবো মহত্ত্ব॥৬৩৫॥
এহি অৰ্থ শুক বাক্যে কৰোহো বিদিত।
বোলন্ত শুনিয়ো বুদ্ধিমন্ত পৰীক্ষিত॥
গোবিন্দৰ পুণ্য কথা সাক্ষাতে অমৃত।
পৰম শ্ৰদ্ধায়ে আক শুনে প্ৰতি নিত॥৬৩৬॥
এতেকতে তাহাৰ সংসাৰ নিবৰ্ত্তয়।
জানি মাধৱৰ কথা শুনা মহাশয়॥
শুকৰ বচন থৈলো সম্প্ৰতি সংহৰি।
জনক বচনে আক কহো স্পষ্ট কৰি॥৬৩৭॥
নৱ সিদ্ধ সমস্তৰ আগত সাক্ষাত।
নম্ৰ ভাৱে ৰাজা বিনাৱন্ত যোৰ হাত॥
তোমাৰ মুখৰ হৰি চৰিত্ৰ অমৃত।
পীউ নাহি তথাপিতো তৃপিতি কিঞ্চিত॥৬৩৮॥
