এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৯
চতুৰ্থ বিৰচন
সিসব মুকুতি পদে মোৰ কাৰ্য্য নাই।
কিন্তু এক বৰ মই মাগোহো গোসাঁই॥
মহন্তৰ মুখে পাওঁ কথা শুনিবাক।
হাজাৰ দশেক কৰ্ণ দিয়োক আমাক॥৬০৬॥
বুলিবা ইহাক নতু খোজে একো জন।
ইহাৰ উত্তৰ শুনিয়োক নাৰায়ণ॥
আনৰ চিন্তাত মোৰ কিবা প্ৰয়োজন।
এহিসে বৰক মোৰ অভিৰুচি মন॥৬০৭॥
বুলিবাহা ভৈল যিটো মুকুতি বিহীন।
ৰাগ দ্বেষে হৈব মন পৰম মলিন॥
নুগুচিবে তাৰ একো সংসাৰৰ দুঃখ।
নপাইবেক সিটো কথা-শ্ৰৱণৰ সুখ॥৬০৮॥
ইহাৰ উত্তৰ শুনিয়োক ভগৱন্ত।
তোমাৰ একান্ত যত ভকত মহন্ত |
তাৰা সবে তযু কথা-অমৃত প্ৰকাশে।
তাৰ এক কণা মান আনিব বতাসে॥৬০৯॥
তাক কৰ্ণ পথে যিটো শুনে কদাচিত।
কুযোগীৰো আত্মতত্ত্ব হোৱয় বিদিত॥
আমি পুনু সাৰ গ্ৰাহী তোমাৰ ভকত।
নাহিকে আমাৰ কাৰ্য্য অন্যত্ৰ বৰত॥৬১০॥
মোক্ষ আদি কৰি সুখ আছে যত যত।
শ্ৰৱণ সুখৰ হৈয়া আছে অন্তৰ্গত॥
ভঃ ৰঃ ৯
