এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৫
চতুৰ্থ বিৰচন
বিদুৰৰ বচনক এহি মানে থওঁ।
আৰো তাৰ যিমত অবস্থা তাক কওঁ॥
কেৱল ব্যৰ্থেসে আয়ু ভৈল সমাপতি।
কিন্তু সিটো অবশ্যে যাইবেক অধোগতি॥৫৮৪॥
লৈয়োক ইহাৰ সাক্ষী ব্ৰহ্মাৰ বাক্যত।
কহন্ত ব্ৰহ্মায়ে দেৱসবৰ আগত॥
সৃষ্টি আদি কৰি মাধৱৰ লীলা যত।
তাত বহিৰ্ভূত অন্য কুকথা সমস্ত॥৫৮৫॥
সিটো কুকথাক কৰে যিজনে শ্ৰৱণ।
কদাচিতো বৈকুণ্ঠক নযায় সিটোজন॥
ভৈল সিটো মহা ভাগ্য হীন সমুদায়।
পূৰ্ব্ব পুণ্য মানে নষ্ট কৰে কুকথায়॥৫৮৬॥
পেলাৱে তাহাক মহা ঘোৰ নৰকত।
আপোনাৰ পাতকে আপুনি ভৈল হত॥
দেখাইলো ব্ৰহ্মাৰ বাক্যে কুকথাৰ ফল॥
শুনে মাধৱৰ কথা যাহাৰা সকল॥৫৮৭॥
কৰো তাৰ ফল স্পষ্ট তত্ত্বৰ বচনে।
কৃষ্ণৰ আগত বাক্য বলে তত্ত্বগণে॥
তযু কথা অমৃতক পীয়ে যিটো জন।
তাহাৰ ভকতি অতি বাঢ়ে অনুক্ষণ॥৫৮৮॥
হৱে চিত্ত শুদ্ধ মিলে আনন্দ সাক্ষাত।
হোৱয় নিৰ্ম্মল বোধ হৃদয়ত জাত॥
