পৃষ্ঠা:ভক্তি-ৰত্নাৱলী.pdf/১১

৮

ভক্তি-ৰত্নাৱলী

অন্যত্ৰ সুখক ইচ্ছা কৰে যিটো নৰ।
তাহাৰ ভজনি দেৱ নহন্ত ঈশ্বৰ॥৩৭॥
শুনা নিৰন্তৰে আৰ উত্তৰ যুগুতি।
ভকতি জ্ঞানৰ ফল দেখাওঁ মুকুতি॥
ঈশ্বৰ কেশৱ দেৱ ভকতৰ নিধি।
যেই যিবা চাৱে তাৰ সেই হোৱে সিদ্ধি॥৩৮॥
এতেকেসে পৰম উদাৰ বুদ্ধি যাৰ।
তাৰা সবে নকৰে ভকতি ব্যভিচাৰ॥
পৰম পুৰুষ হৰি প্ৰকৃতিত পৰ।
মহা তীব্ৰ ভকতি ভজন্ত নিৰন্তৰ॥৩৯॥
আছে শ্ৰেয় সৱ যত অন্য মাৰ্গান্তৰ।
যাগ যোগ আদি নিয়ো নাৰায়ণপৰ।
কৃষ্ণকেসে কহে বেদ শাস্ত্ৰ আছে যত।
তাহাৰ বিহিত ধৰ্ম্ম কৰ্ম্ম তীৰ্থ ব্ৰত॥৪০॥
সবে নাৰায়ণপৰ জানিবা নিশ্চয়।
অৰ্পণ নভৈলে একো ফল নধৰয়॥
নকৰি ভকতি যোগ-পথে কৰি শ্ৰম।
নহে চিত্ত শুদ্ধ নুগুচয় অহম্মম॥৪১৷
লোভে মোহে কামে পুনৰপি হোৱে হত।
নপাৱে মুকুতি সুখ নাহিকে মনত॥
মিলিল যাহাৰ শ্ৰদ্ধা মুকুন্দ সেৱাত।
হোৱে চিত্ত শান্ত মিলে আনন্দ সাক্ষাত॥৪২॥
সমস্তে শাস্ত্ৰৰ তাৎপৰ্য্য এহিমান।
সূত বাক্যে লৈয়ো আৰ সাক্ষাতে প্ৰমাণ॥