১৮ ব্ৰহ্মবৈবৰ্ত পুৰণ দ্বাৰকাৰ মধ্যে শ্ৰেষ্ঠ ৰজাৰ নিয়। মনিংত্ন গণে গৃহে প্ৰকাশ কৰয়। সিংহ দ্বাৰ আদি কৰি যত দাৰ সাৰ। দেখিস্ত উগ্ৰসেনে বতু ঝাস্কিৰ। ১৫৬ হস্তে মুল ধৰি আছে দাৰ পল ৰ। সহস্ৰে সহস্ৰ ৰখে একৈক দৰৰ॥ কলে দণ্ড হস্ত ক•ে সুলক ধৰিয়া। দ্বাৰক ৰখয় সবে ১ ঐক সঙ্কিয়॥ ম পৰম cb হেনয় দ্বাৰক ৰাজ! উগ্ৰসেনে দেখি। কানন্দে চৰে ছুয়ে নিৰে খি। চ ১ সপ্তদ্বৰে যেব :জ! চলিল। তাৰে সুন্দৰ মন্দিৰ দেখিল। কোট মত্ত গজিন্দ্ৰৰ গৃহ দেখি। তাৰ চাৰিওন গজ গ মন্দিৰত॥ তাৰ ছয়গুন ঘে ডi আচয় * লত। ২৫৯ মহাবীবন্ত ঘোডঃ ৰ'ৱ কয়। সূৰ্য্যৰ ঘোৰাত কবি শখকে চলয়। শ গত গগেন প্ৰকাশ কৰয়। কোটি কোটি সিংহাসন শোভিত কয়। মুল্য ৰত্নৰ স্থানচয় প্ৰকাশ। সংকে'টি স্কিৰে ৰাখয় নগৰক। মহাভয় কৰি ৰাখে সুমৰ কৃষক। ২৬৪ মণিময় ৰত্নম সুসৰ্ম্মাযে স! ফট ফট কৰে সত চনজৰ প্ৰভা। নেয় সভাক বেশিল নৰেশ্বৰ। সে২িবেলা সঙ্খধ্বনি উথিল পিস্তব। ১৬৫ দুহু মৃদঙ্গ বাদ্য তৈ! চাৰি দিশি। বেদ পাঠ শুনল কৰিল ঋ.ি.। 4 দেখিয়া ৰামকু। গন্ত। মঙ্গল গ নাঢ়ি গনিল। ১৬৬ ব্ৰহ্ম! হৰ দি কৰি দেৱ নিৰন্তৰ। ( দেখ যাও 'ঋৰি ৰাৰুে অপাৰ। ব্ৰহ্মচৰ সত্যস, এই সিদ্ধগন। উঠি। তশীস দিল। হুয়া ৰঙ্গ মন ২১৭ ..ৰনি সসুকে ৰাজ। • {মি। ৭ কষৰ গাৰু শৰ ধাৰণ কৰিয! ৰত্নময় সিংহাসনে মাহিন গন। সল উগ্ৰসেনা সভাৰ মধ্যত।'-২৮৮ পৃ৩ বৰুণে দি ৰত্নৰ ভূয।
- ,413 মালা সমে দিল। নাৰায়ণ।
ৰ ছত্ৰ দিল বলে:ভদ্ৰ মহামতি। মণ্ডল দিল পাছে ব্ৰহ্ম। প্ৰজাপতি। ১৬৯ মুলক দিন্ত হৰে হাৰক মালতি। ৰত্নৰ মালাক দি গেসি:নী পাৰ্বণী। 11নাদেৰ গান দিল! যৌতুক বিস্ত। মুনি সিদ্ধ ৰজা গনে দিল। সত্ত। বসুদেৱে দিল মিয়া স্বেত যে , চামৰ। পুৰ্বে বায়ু, কৃষক দিলন্ত মনোহৰ। কামধেনু সুৰভি নন্দে সমৰ্পিলা। যসোদ। দৈৱকী দুই ৰত্ন সিংহ দিলা ২৭১ ইম ঐৰৱত সম হাজ'ৰ নেহয়। ৬০ অতি উচ্চ উচ্চৈশৰ কোটিক দেখিল। দশকেটি গৰ্দ্ধত শত নিখিল। পঞ্চলক্ষ্য সাৰথি ৩ য় ৰিচয়। তাৰ ছযণ এই প্ৰকাশ : ২৬১ ঘোড়া চয় তাৰ সম াহত অচি। আনে। নানা ক্ষী মৃগ হিও শোভয়। স্বৰ্ম্ম গচাৰ সৰু আ. সংখ্যাত। ‘িদ্য মন দেখিল সতে! দ্বাৰকত। ১৬২ 390 নগৰৰ অভ্যামুৰে দেৱ মুনি চয়। সখিলান্ত উগ্ৰসেন ৰাজা মহাশয়। অগ্নি শুদ্ধ বস্তু গন কৰয় বঞ্জিত। । ৰকত কম্বল স্থান কৰয় শোভিত। ১৬৩
