পৃষ্ঠা:বৈষ্ণব-ৰত্ন কীৰ্ত্তন.djvu/১৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ৭ ]

সঞ্জয়ৰ আত্ম-স্তুতি শুনা সাৱধানে।
মিছামায়া বাসনাত মৰা কিকাৰণে॥ ২২
যিজন বাসনা ত্যাগী আত্ম-তত্ত্ব জ্ঞানে।
সুৰ-গুৰু নাৰায়ণে স্মৰে সৰ্ব্বক্ষণে॥
কিম্বা ধ্যানে পাপ নাশে শুনা ফল তাৰ।
বেদান্তৰ মতে পুনঃ জন্ম নােহে আৰ॥২৩
দ্রোণেও কৰিলে স্তুতি বস্তু দিয়া গলে।
অনশনে একাদশী পূর্ণ বর্ষ পালে ।
সুগন্ধি কুসুমে আৰু হৰিক অৰ্চ্চয়।
নাহিক তাহাৰ প্ৰভু সংসাৰৰ ভয়॥২৪
নিকা বস্ত্ৰ সম সিটো পাপ কৰি ক্ষয়।
সুনির্ম্মল হয় যিটো হৰিক ভজয় ॥
আৰু যেনে ৰাজহংসে সৰােবৰ তৰে।
সংসাৰক পাৰ হয় সেহি মত নৰে ॥২৫
মিছাধন, মিছাজন, মিছা ই যৌবন।
মায়াৰ কাৰণ ইটো, সবে অকাৰণ ॥
হেন জানি নৰলােক এৰি আন কাম।
হৰিৰ চৰণ চিন্তি বােলা ৰাম ৰাম ॥২৬