এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ২ ]
পদঃ-মেঘৰ সদৃশ বৰ্ণ যিটো ভগৱন্ত
শ্ৰীবৎস কৌস্তুভে যাৰ বক্ষত শোভন্ত॥
পীতবাস পৰিধান সৰ্ব্ব জীবেশ্বৰ।
পদ্মৰ সদৃশ আখি অতি ৰুচিকৰ॥১
সৰ্ব্বজীৱ আত্মা তুমি প্ৰভু দেৱ হৰি।
এহিবুলি যুধিষ্ঠিৰে সেবে স্তুতি কৰি॥
অখিল বিৰাট বিশ্বমূৰ্ত্তি যিটো হৰি।
বৰাহ স্বৰূপে উদ্ধাৰিলা বসুন্ধৰী॥২
হেন কৃষ্ণ প্ৰসন্ন হুয়োক মোৰ প্ৰতি।
এহি বুলি ভীম সেনে কৰিলেক স্তুতি॥
অচিন্ত্য অব্যক্ত বিভু অনন্ত অচ্যুত।
ভূতৰ কাৰণ প্ৰভু ভূতৰ ভাবিত॥৩
ত্ৰিলোেক নিস্তাৰী যিটো যোগীৰ বৈভৱ।
প্ৰপন্নৰ গতিদাতা তুমিসে মাধৱ॥
হেন জানি চৰণত লৈলোহো শৰণ।
দণ্ডৱতে হেন স্তুতি কৰিলে অৰ্জ্জুন॥৪
কৰ্ম্মপাশে বন্ধ হই জন্মোঁ অধোলোকে।
হীন কুলে জন্মোঁ কিম্বা পক্ষী কীট পোকে॥
কিম্বা শত ক্ৰিমি যোনি তাতো শঙ্কা নাই।
কিন্তু কৃষ্ণ তবু পদে যেন ভক্তি ৰয়॥৫
