পৃষ্ঠা:বৈদেহী-বিচ্ছেদ.djvu/৯৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৮৮
বৈদেহী-বিচ্ছেদ ৷

 কৰি সকলো জীব, ভয় নাই। প্ৰভু যাৰ যে জগতৰ
 ঈশ্বৰ, তেওঁৰ আৰু কিহৰ মৃত্যু! মই এতিয়াই তপোবনৰ
 পৰা মৃতসঞ্জীৱনী আনি সকলোৰে প্ৰাণ দিম হি। ৰবাঁ
 মই আহোঁ।

( বাল্মীকি মৃতসঞ্জীৱনী আনিবলৈ যায় আৰু ইত্যৱসৰে জান-
 কীৰ আৰু লগে লগে লৱ কুশৰ আৰলৈ প্ৰস্থান।
 ক্ষন্তেকতে বল্মীকি পুনৰ আহি মৃতসঞ্জী-
 ৱনী জল চেতিয়াই সকলোকে
 পুনৰ্জীবিত কৰে। )

সৈন্যদল—আজি ভাল সাৰিল। কলৈ পলাল? লৰা হাল ক'লৈ গ'ল?

বাল্মীকি—হেঁপাহ পলোৱা নাই নে? মনেমনে থাক।

(ৰাম, লক্ষণ, ভাৰত, শত্ৰুঘ্ন চাৰিওৰো মুনিৰ
 চৰণত প্ৰণিপাত।)

বাল্মীকি—কল্যানমস্তু। সেইটো আপোনাসকলৰ যজ্ঞাশ্ব লৈ যাওক।

———

যষ্ঠ অঙ্ক।

প্ৰথম গৰ্ভাঙ্ক।

দৃশ্য-অশ্বমেধ যজ্ঞ।

বিবিধ নৃত্য গীত আৰু হোমাদি ক্ৰিয়া।

সশিষ্যে বাল্মীকিৰ প্ৰবেশ।

বাল্মীকি—বোপা লৱ কুশ! আজি তোমালোকে যজ্ঞৰ সকলো
 ঠাইতে ৰামায়ণ গান কৰি ফুৰিব লাগিব।

লৱ—প্ৰভুৰ যেনে আদেশ।