এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
বৈদেহ-বিচ্ছে। প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় কুমাৰ-ৰলা ব’লা বলা। (হাত ধৰাধৰিকৈ দেও মাৰি মাৰি গীত গাই গাই বাল্মীকি বিচাৰি যায়।) গীত। বলা ৰ'লা লৰালৰি, হাত ধৰি কৰি; মাতি আনো•প্ৰভুক বেগাই, দেখুৱাওঁহি বনদেবী। (ক্ষণেকান্তে বাল্মীকি আৰু ভলু। লিতিকাই সহ ঋষিকুমাৰ সকলৰ পুনৰ এবেশ) প্ৰথম কুমাৰ—অঙ্গুলিয়াই) সৌৱা, সৌৱা, সৌৱা। প্ৰভু সেই ফালেই দেখিছেনে? সৌৱা, সৌৱা। দ্বিতীয় কুমাৰ-এ দেখা নাইনে কি? সোৱা নহয়, গোটই ভোটা তৰাটো জিলিকাদি জিলিকি লাগিছে। তৃতীয় কুমাৰ—ভলু! তই দেখিছনে? চাছেন, কেনেননা সুন্দৰী। আমি কোৱা কথা এতিয়া গানে মিছা। লিতিকাই—ভালেই হৈছে বুপাই! বুঢ়া কালত তেও বাপু দেউৰ কপালখান মুকলি হ'ল। এই ৰাৰ আৰু ৰাৱে মলাটি এপিবলৈ এৰিব। বাপুৰ খবৰ খেকি- খৌকি নেদেখিছা।
