এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৪
বৈদেহী-বিচ্ছেদ।
সি জন বিহনে মোৰ
মৃত্যু অতি সুনিশ্চয়।
জাহ্নবীজলত, নাই
অগ্নি চিতা জ্বালি হায়!
মৰোঁ মই এতিযাই,
এৰাওঁ জঞ্জাল!
স্বামীপদ শিৰে লওঁ,
ভৱসিন্ধু পাৰ হওঁ,
অতিক্ৰম কৰোঁ আজি
বিষাল কৰাল!
উঃ! বংশ লোপ হয় তাতো
জানকীনাথৰ।
বোপা!
শ্ৰীমুখৰ আজ্ঞা পালাঁ,
দেশলৈ যোৱাঁ,
শাহুসকলক মোৰ
বাতৰি জনোৱাঁ।
দদাৰাক ক’বাঁ,
যেন নকৰে বেজাৰ;
পুত্ৰ ভাবে পালে যেন
প্ৰজা অযোধ্যাৰ।
হাঁ নাথ! আপুনি ক’ত! ক’ত সেই অযোধ্যা! ক’ত মোৰ প্ৰিয় প্ৰজাসকল! সখিসকল আৰু আইসকলেই বা ক’ত!
