পৃষ্ঠা:বৈদেহী-বিচ্ছেদ.djvu/২৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৩
বৈদেহী-বিচ্ছেদ


মনৰ ৰেখাটি,
প্ৰজাৰ হিতৰ এটি
ব্যৱস্থা কৰিছে,
তাত মোৰ মাতিবৰ হক্‌ নাই;
কিন্তু যদি আজ্ঞা হয়,
নিবেদিব পাৰোঁ পদে
দাসৰ যি মত।
ৰাম—বোপা!মতৰ কাৰণে মাত্ৰ
তোমালোক আমন্ত্ৰিত।
ভৰত—হওঁতে ভৰত মই নিতান্ত অজ্ঞান,
ধৰ্ম্মাধৰ্ম্ম বুজ নাই।
তথাপিও, ৰঘুকুল ধুৰন্ধৰ!
পৰমাত্মারূপে এটি অতুল জ্ঞানৰ ওজা
বিৰাজিছে প্ৰতি ঘটে ঘটে।
সেই পৰমাত্মারূপ মন্ত্ৰীৰ সহায়ে,
ডাঠ্কৈ‌ কব পাৰোঁ সবাৰো সমক্ষে,
মহালক্ষ্মী জানকীৰ সতীত্বত ভাঁজ নাই।
বিশেষত, দেখোক অয্যোধানাথ,
সাক্ষী তাৰ অগ্নিদেৱ,
সাক্ষী তাৰ পিতৃ দেৱ,
সাক্ষী তাৰ চন্দ্ৰ সূৰ্য্য মৰৎ আকাশ।
এতেকে হে প্ৰাণীৰ পৰম বন্ধু,
দয়াল ঠাকুৰ,